گروهی از باستان‌شناسان فرانسوی, بقایای یک شهر باستانی گمشده را در ارا(Kunara) نزدیک کوه‌های زاگرس و در کردستان عراق کشف کرده‌اند.
باستان‌شناسان معتقدند در آن زمان شهر در یک موقعیت استراتژیک قرار داشته است و در دروازه» امپراتوری اکد (Akkadian Empire : اَکِدیان (۲۵۰۰ ق. م- ۲۳۰۰ ق. م) قومی سامی‌نژاد بود که در شمال خاک میانرودان و در حوالی بغداد کنونی، می‌زیست. این قوم ۲۵۰۰ سال ق.م. در نزاع با سومریان پیروز شدند. در دوره حکومت پادشاهی به نام سارگون از سال ۲۳۳۴ ق.م. تسلط خود را از کرمانشاهان تا شام و دریای مدیترانه گسترش دادند.)، بوده که اولین امپراتوری بزرگ بین‌النهرین است.
به گفته تیم فرانسوی، شهر اخیراً یافت‌شده به احتمال‌زیاد متعلق به مردم کوهستان‌نشین پیش از ایرانیان است که به لولوبی (لولوبیان یا لولویان : قومی باستانی در ایران بودند که از حدود ۴۰۰۰ سال پیش از میلاد در سرزمینی واقع در استان کرمانشاه و قسمت‌هایی از کردستان و آذربایجان ست داشتند و بیش از دو هزار سال در این نواحی زیستند. لولوبیان در اواخر دوران خود دارای حکومت شده و با برخی از همسایگان خود در جنگ بوده‌اند.) معروف هستند. قدمت این شهر به اواخر هزاره سوم پیش از میلاد بازمی‌گردد. این شهر بی‌نام ممکن است پایتخت لولوبی (Lullubi) بوده‌باشد.
در کتاب مقدس بین‌النهرین باستان، این افراد مرموز کوهستان‌نشین به‌عنوان بربرها (آدم‌وحشی‌ها) معرفی شده‌اند. یک سنگ‌آهک حکاکی شده هم یکی از حاکمان اکد (Akkadian) به‌نام Naram-Sin را نشان می‌دهد. این اثر در موزه لوور فرانسه به نمایش گذاشته شده که نشان می‌دهد که این شخص چگونه پیروزی خود بر لولوبی (Lullubi) را گرامی می‌دارد. تا به الآن, در ادبیات فقط چند اشاره به این مردمان وجود دارد. بر اساس یافته‌های منتشر شده در مجله مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (CNRS) در 19 مارس 2019, در سال‌های 2012 تا 2018 در محل ارا (Kunara) نیز شش کارگاه حفاری انجام‌شده‌است.
در حفاری لایه‌های بالایی و پایینی شالوده‌هایی سنگی با اندازه‌های قابل‌توجهی مشاهده شده‌اند که قدمت آن‌ها به حدود 2200 سال قبل از میلاد مسیح برمی‌گردد. در میان یافته‌ها همچنین تعدادی لوح رسی حاوی نشانه‌های خط میخی وجود دارد. هریک از این لوح‌های رسی شکل مستطیلی خود را حفظ کرده‌اند و طول آن‌ها حدود 4 اینچ (10/16 سانتیمتر) است. این نشان می‌دهد که لولوبی (Lullubi) درست همانند دیگر تمدن‌های پیشرفته بین‌النهرین باستان, با دانش لازم برای داد و ستد آشنا بوده‌اند.
فیلیپ کلنسیرPhilippe Clancier متخصص خط میخی CNRS در بیانیه‌ای اعلام کرد: کاتب نسخه‌های خطی کسی که لوح‌های رسی را ساخته است، درک کامل نوشتاری اکد و سومری را به خوبی همسایگان بین‌النهرینی‌اش داشته‌است. بعضی از این لوح‌های یافت‌شده اطلاعاتی در رابطه با مخازن بزرگی را فراهم کرده است. این مخازن بزرگ می‌توانسته فعالیت‌های کشاورزی گسترده‌ای را پشتیبانی کند. همچنین یک سیستم آبیاری نیز به‌منظور کمک به رشد محصولات زراعی در آنجا وجود داشته‌است.
علاوه بر آن، لوح‌ها از یک واحد اندازه گیری تاکنون ثبت نشده‌ای استفاده کرده‌اند که متفاوت از مجموعه زبان‌های بین‌النهرین است. لولوبی (Lullubi) نسبتاً از واحد اندازه‌گیری خودشان برای جزئیات داد و ستد استفاده می‌کردند. این نشانه‌ای قوی است که آن‌ها به‌طور مستقل عمل می‌کرده‌اند. اگرچه اکادادیان (Akkadians) توانا لولوبی (Lullubi) را تحت‌الشعاع قرار می‌دادند، اما الین تنو Aline Tenu به‌عنوان یک باستان‌شناس برجسته در تیم، در بیانیه‌ای گفت: شهر ارا (Kunara) عناصر جدیدی در مورد افراد ناشناخته‌ای که در محدوده مطالعات بین‌النهرین باقی‌مانده‌اند را فراهم میکند.
حفاری‌ها در محل ارا (Kunara) چشم‌اندازهای وسیع‌تری را در برمی‌گیرد. ساکنان شهر گمشده احتمالاً روابط اقتصادی قوی‌ای با مناطق دور از دسترس خود داشته‌اند. به‌سوی شمال به سمت آناتولی Anatolia و فراتر از آن به منطقه قفقاز Caucasus و به‌سوی شرق، جایی که توسط ایرانیان باستان گسترش‌یافته‌بود.
انواع مصنوعات مانند ابزارهای سنگی حکاکی‌شده از ابسیدین obsidian ، کارنلیان carnelian و بازالت basalt نشان می‌دهد که احتمالاً این شهر با سرزمین‌های دور نیز در ارتباط بوده‌است.
تنی Aline Tenu گفت: شهر می‌بایست پررونق بوده باشد زیرا سنگ‌های نادری همچون ابسیدین obsidian (شیشه آتشفشانی) برای تولید ابزارهای کاملاً معمولی مورداستفاده قرارمی‌گرفته‌اند.
استخوان‌های پیداشده متعلق به حیوانات مختلف از جمله شیرها و خرس‌ها نشان‌دهنده این است که این شهر متعلق به یک جامعه پیشرفته است. حیواناتی از این نوع ارزش بخصوصی در آن زمان داشته‌اند و بقایای آن‌ها در اطراف ارا (Kunara) احتمالاً اثبات کننده‌ی فعالیت‌های شاد و شکار سلطنتی است. همچنین بقایای بزها, گوسفندان و دیگر دام‌ها نشان‌دهنده سیستم توسعه‌یافته کشاورزی است.
امیدواریم تحلیل بیشتر در رابطه با مصنوعات جمع‌آوری شده در این زمینه بینش بیشتری نسبت به این شهر جذاب و به نظر ثروتمند و همچنین روابط ی‌ها با امپراتوری گسترده‌ای که در همسایگی آن‌ها بوده‌است به ما بدهد.
اکثر ما در مورد خیلی از بناهای تاریخی ایران سخنانی شنیده‌ایم و ممکن است بارها تصاویرشان را در عکس‌ها و رسانه‌های مختلف هم به چشم دیده باشیم، اما تعداد کمی از ما از وجود دومین کلیسای تاریخی جهان در ارومیه باخبر هستیم. کلیسای ننه مریم که امروزه به نام کلیسای شرق آشور نامیده میشود، در خیابان قدس شهر ارومیه قرار دارد و یکی از آثار بی نظیر و تاریخی آشوری‌های ارومیه محسوب میشود. اما این کلیسا، علاوه بر خاص بودنش، ماجرای جالبی هم دارد که شما را به خواندنش در ادامه‌ی مطلب دعوت می‌کنیم.
کلیسای ننه مریم، مارت مریم یا مریم مقدس، پس از کلیسای بیت‌الحم در فلسطین، قدیمی‌ترین کلیسای جهان است که تاریخ ساختش به سال 32 میلادی باز می‌گردد. کلیسایی که قبلا آتشکده‌ی زرتشتیان بوده و تبدیل آن به کلیسا روایت جالبی دارد. گفته میشود هنگامی که حضرت مسیح (ع) زاده شد، سه تن از موبدان زرتشتی که در این معبد زندگی می‌کردند با دیدن ستاره‌ای درخشان که به سمت شرق حرکت می‌کرد در می‌یابند که منجی موعود متولد شده است.طبق بیانات مورخان مسیحی این سه موبد از اورشلیم به شهر ارومیه‌ی امروزی سفر کرده و آتشکده را به کلیسا تبدیل می‌کنند. از آن پس، به پیروی از دین مسیح می‌پردازند و تا زمان مرگ در این مکان باقی می‌مانند. گفته میشود که این سه تن در کنار کلیسا دفن شده‌اند. جالب است بدانید که این روایت روی سنگ قبر موبد کلیسا حک شده است. سنگ قبری که تا پیش از شروع جنگ جهانی اول توسط قوای روسیه به داخل کلیسا منتقل شد و در همان مکان نگهداری می‌شد؛ اما امروزه این سنگ قبر در موزه قرار دارد.
در این کلیسا از تزئینات چشمگیر و زیباسازی سازندگان خبری نیست و به‌گونه‌ای ساده است که نظر هر بیننده‌ای را در بدو ورود به خود جلب میکند. دلیل این امر نیز اعتقاد آشوریان به پرهیز از هر گونه آراستن و تزئین کردن کلیساهای خود است که در مورد این مکان مذهبی نیز چنین رفتار شده است. در این میراث کهن، دالان‌هایی تودرتو وجود دارد که با مصالحی همچون سنگ و ملات ساخته شده است. سقف دالان‌ها کوتاه است همانند درب ورودی آن که برخی از بازدیدکنندگان را مجبور می‌سازد هنگام ورود، سر خود را خم کنند. این مکان مذهبی دارای محرابی است که بسیار ساده و در عین حال بسیار معنوی و نفس‌گیر است و شاید همین سادگی بنا باشد که تماشاگر را به عمق معنویت و تاریخ بشریت فرو می‌برد.
آیا می‌دانستید که دومین کلیسای تاریخی جهان در ارومیه قرار دارد و ایا تا به حال این کلیسای پرماجرا و ساده اما زیبا را از نزدیک دیده‌اید؟ آیا قصد ندارید در تعطیلات نوروز سری به این منطقه بزنید؟ ارومیه، زیبایی‌های فراوانی دارد، موافق نیستید؟
درباره این سایت